Bir varmış bir yokmuş. Manisa ilimizin Soma adında, şirin mi şirin bir ilçesi varmış. Burda yüreği güzel insanların yanı sıra bir de zengin kömür yatakları varmış. Bu güzel insanlar her gün yerin yüzlerce
metre altına girip ekmek paralarını kazanırlarmış. Hepsi de evlerinden her gün çıkarlarken
eşleriyle çocuklarıyla helalleşirmiş. Çünkü burası 1900 ler den kalma bir maden ocağı imiş.! Ne olacağı bilinmezmiş! Ama yine de mecbur, belki de sonlarının ne olduğunu bile bile hayatlarını devam ettirmek için, gece gündüz bu madene inip çalışırlarmış.
Son zamanlar da o kazma salladıkları ekmek tekneleri kömür hiddetlenmeye başlamış. Kızarmış
bozarmış duman çıkarmış. Etmeyin eylemeyin, ben kömürüm yanarım, Rabbim beni böyle yaratmış. Yanarım kavururum! her yeri mahvederim! Ben engel olamam kendime, size zarar veririm! sonra çok üzülür acı çekersiniz. Yoksa bana kabahat bulursunuz , üzerime atarsınız demiş.
Ne olur buna bir çare bulun diye yalvarırmış. Demiş ama nafile. Güzel insanlar sesini duymuş ama duysalar ne olacak , ellerinden hiç bir şey gelmemiş.
Asıl duyması gereken madenin bekçisi, hiç oralı olmamış, duymak istememiş. Kulaklarına pamuk tıkamış. Bekçi, sadece oradan sürekli kömür çıksın, her ne şekil olursa olsun, mutlaka çıksın onun derdindeymiş. Başka hiç bir şeyin önemi ve değeri yokmuş.
13 Mayıs 2014 günü, o feryat figan yardım isteyen kömür, daha fazla dayanamamış patlamış!!!
Hiç istemediği halde 301 canı yakmış!! 301 eve kor ateşler düşmüş kavurmuş. Nice kadınlar eşsiz, çocuklar babasız, anne babalar evlatsız, dayılar, amcalar, kuzenler, çoğu hayatlarının baharın da, bu dünyadan göçüüp gitmiş. Hiç bir şey, o eşin, evladın. amcanın, dayının, kuzenin, yeğenin yerini tutarmıymış? Yerini doldururmuymuş?
Gökten kocamaaan kocamaaan üç tane acı düşmüş!! Biri Vatan üzerine, biri Somaya
biri de 301 tane şehit evine:(((((
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder